عید غدیر مبارکباد

عید سعید غدیر خم، عید ولایت و امامت بر شما مبارک باد.

1- ماه ذی القعده سال دهم هجرت، گویا واقعه عظیمی در پیش است. دو سال از فتح مکه می گذرد و قرار است یک مسافرت آسمانی به وقوع بپیوندد. اولین و آخرین حج رسول خدا و یک فرصت بی نظیر برای امت اسلامی، پیامبر اکرم این حج را حجه الاسلام نامیدند. در کتب تاریخی این سفر الهی حجه الابلاغ، حجه الکمال و حجه التمام نام گرفت.

2- مدینه در تکاپوی یک سفر بزرگ است. 25 ذی القعده، رسول گرامی اسلام به همراه خانواده و مردم مدینه و قبایل اطراف که از هر طرف به آن می پیوندند، عازم مکه می شوند. چه کاروانی است این کاروان! حضرت محمد (ص)، امیرالمؤمنین علی (ع)، حضرت فاطمه زهرا (س)، امام حسن (ع)، امام حسین (ع)، زینب کبری (س) و ام کلثوم (س)، سلمان، ابوذر، مقداد و عمار و .... آیا تاریخ کاروانی را با این ترکیب جمعیتی خواهد دید؟ این اولین و آخرین سفر، اولین و آخرین کاروان استثنایی تاریخ است.

3- سیل عظیم مردم مسلمان از مکه به سمت یمن به حرکت درآمده است که آیات 7 و 8 سوره مبارکه انشراح نازل می شود: فإذا فرغت فانصب و إلی ربّک فارغب. هرگاه از بیان همه واجبات الهی که آخرین آن حج است فراغت یافتی، امامت علی را اعلام کن و برای حرکت به سوی پروردگارت آماده باش.

4- آخرین سوره- سوره مبارکه نصر- بطور کامل نازل می شود: بسم ا... الرحمن الرحیم، إذا جاء نصر ا... والفتح .... با نزول این سوره، حضرت فرمودند: احساس می کنم در این سال قبض روح خواهم شد. گروهی از اصحاب این خبر را شنیدند اندوهناک و غمگین به سراغ سلمان فارسی آمدند و از او خواستند که از رسول اکرم بپرسند امور مردم پس از ایشان با چه کسی است؟ حضرت اندکی تأخیر نمودند تا سه بار سکوت کرده و سپس فرمودند: برادرم و وزیرم و جانشینم و اهل بیتم.

5- در راه بازگشت به مکه آیات اول سوره مبارکه عنکبوت نازل شد: که سخن از آزمون و امتحان مؤمنان است که آیا ادعای آنان زبانی و ظاهری است یا قلبی و حقیقی، سخن از فتنه است و دشواری های آینده، تا واجب بزرگ حج پایان یافته است. گویا فروع دین و احکام آن بیان احکام حج به اتمام رسیده است. نماز، زکات و خمس و حج به روشنی برای مردم تبیین شده است. فقط مانده واجب پنجم که اگر نیاید هیچ کدام آنها به انجام نمی رسد؛ واجب ولایت. آری! موضوع آن قدر مهم است که دیگر ماندن در مکه هم جایز نیست، همه باید به سوی غدیر خم، رهسپار شوند و این روز 14 ذی الحجه است. جبرئیل نازل می شود و به علی (ع) این گونه خطاب می کند: «السلام علیک یا امیرالمؤمنین».

6- قطره های انسانی به هم می پیوندند، رودهای قبایل و طوایف در هم ادغام می شوند، سیل عظیم جمعیت به سمت غدیر به حرکت در آمده است، جمعیتی که تا صد و بیست هزار نفر تخمین زده شده است، 16 ذی الحجه آیات 95-92 سوره مبارکه حجر نازل می شود. آنچه به تو امر شده ابلاغ کن و از مشرکان اعراض نما، ما تو را از شر مسخره کنندگان حفظ می کنیم.

7- 17 ذی الحجه یک روز قبل از عید غدیر پیامبر در هنگام صف بستن مردم برای نماز، دستانش را به آسمان می گشاید و زمزمه می کند، خدایا محبت علی را در سینه مؤمنان و هیبت و شوکت او را در قلب منافقان مضاعف فرما. آیات رحمت الهی دوباره سرازیر می شود، آیات 97 و 96 سوره مبارکه مریم نازل می شود. آنان که ایمان آوردند و عمل صالح انجام می دهند به زودی خداوند مودّت آنان را در قلب مردم قرار می دهد.

8- شب 18 ذی الحجه به سحر نزدیک می شود. غدیر خم در 185 کیلومتری مکه با برکه آب و چشمه سار و پنج درخت کهنسال منتظر است. بزرگ ترین تاریخ بشری را به نظاره بنشیند. آن روز، روز اولین فروردین بود، روز نوروز، روز جمعه طبق نقل برخی روایات، روز گلستان شدن آتش ابراهیم، روز پیروزی موسی بر فرعون، روز عروسی عیسی بن مریم.

9- مقداد، سلمان و ابوذر و عمار فرا خوانده شدند و مأمور آماده سازی جایگاه گردیدند. منافقان موج شایعات را به راه انداختند تا از این مهم ترین و آخرین حرکت تاریخ ساز رسول اکرم (ص) جلوگیری کنند، پیامبر (ص) بی اعتنا به تبلیغات مسموم، نماز جماعت را صلا داد ، یکصد و بیست هزار نفر به نماز ایستادند تا پس از نماز آماده شنیدن سخنرانی آسمانی رسول اکرم (ص) شوند.

10- نمی دانم، تاریخ چنین اجتماعی را تا به حال به خود دیده و خواهد دید؟ یک منظره بی نظیر و شگفت آور! یکصد و بیست هزار نفر در پیشگاه منبری که دو نفر بر آن ایستاده اند! سه معصوم در کنار این جایگاه حضور دارند، نفس ها در سینه ها حبس شده است، گویا پرنده بر سر مردم نشسته است، چشم ها به لبانی دوخته شده است که بیش از شش هزار آیه را بر آنان تلاوت کرده است. بر لبانی که جز وحی از آن خارج نشده است. پیامبر اکرم (ص) دست بر شانه علی (ع) می گذارد، خطبه ای می خواند طولانی که بیش از یک ساعت به طول می انجامد. با بیش از صد آیه قرآن، در یازده بخش که حمد و ثنای خدا، بیان فرمان الهی و اعلان رسمی ولایت علی (ع) و یازده امام دیگر در آن است. صدای پیامبر را ده ها نفر به جمعیت می رسانند، مردم می شنوند و بر شگفتی شان افزوده می شود. رسول الله (ص) از دوازده امام بعد از خود سخن می گوید؛ از مهدی آل محمد خبر می دهد، احکام الهی را بیان می کند، و در فرازی از این سخنرانی بی نظیر، جمله معروف و مشهورش به گوش مردم می رسد: «من کنت مولاه فهذا علی مولاه» و افسوس و صد دریغ که ما از یک سخنرانی طولانی فقط یک جمله آن را در حافظه داریم. در حالی که پیامبر از ما خواسته است که مردم هر عصر و نسل تا روز قیامت باید خطبه غدیر را به هم برسانند .... حق غدیر را به جا آوریم ...

عید غدیر با فضیلت ترین و مهم ترین اعیاد اسلامی است که رسول خدا (ص) فرمود: «یومُ غدیر خم افضلُ اعیادِ امّتی». پس باید حق آن را به جا آوریم.

اول- خطبه غدیر را بخوانیم و در آن بیندیشیم.

دوم- آداب این روز مانند روزه، غسل، زیارت امیر مؤمنان در روز غدیر، صدقه دادن، نماز و صلوات فرستادن را به جا آوریم.

سوم- مهم ترین آداب این روز زیارت برادران دینی و تکریم سادات است.

چهارم- به فرزندان خود عیدی بدهیم و شیرینی غدیر را به آنان بچشانیم. حدیث مفصلی درباره آداب غدیر از امام رضا (ع) رسیده است که وظیفه ما را در آن روز به خوبی ترسیم کرده است. با مراجعه به کتاب شریف مفاتیح الجنان بخشی از اعمال این روز را می توان به جا آورد. حال سؤال اینجاست ... پیامبر (ص) حدود هفتاد و چند غزوه را هدایت فرمود و هر بار که از مدینه خارج شد- حتی برای سی روز- برای خود جانشین انتخاب کرد تا امور مردم را در شهر مدینه اداره کند.

حال آیا رواست که بگوییم: پیامبر اکرم (ص) برای پس از رحلت خود کسی را به جانشینی خود انتخاب نمی کند و فقط مردم را به قرآن رجوع می دهد؟! آیا پیامبر راضی می شود که مردم زیر سایه حکومت های بنی امیه و بنی عباس زندگی کنند؟! آیا قضیه غدیر، قضیه ولایت و سرپرستی امامان بر امت نیست؟! اگر پاسخ مثبت است که حتماً هست، سؤال مهم دیگری را هم باید پاسخ داد و آن اینکه آیا پیامبری که برای سی روز غیبت خود در مدینه، انسان صالحی را جانشین خود می کند، جانشینان او که دوازده امام –به ویژه حضرت امام زمان هستند- راضی می شوند در دوران ظلمانی و طولانی غیبت- که تاکنون هزار و صد و هفتاد سال آن سپری شده است- مؤمنان بدون سرپرست بمانند؟!

اینجاست که مسأله مهم نیابت امام زمان (عج) مطرح می شود، نیابتی که در طول دوازده قرن گذشته امت اسلامی را سرپرستی کرده و آنان را از حوادث رنگارنگ و فتنه های فرهنگی و سیاسی و اجتماعی عبور داده و امروز میراث ماندگار اسلام ناب محمدی (ص) که در امامت و ولایت ائمه (ع) تجلی یافته، به ما رسیده است.

خدا را شاکریم که به عنایت امام زمان (عج) و جانفشانی های ایثارگرانه ملت مسلمان ایران به ویژه شهیدان عزیز انقلاب اسلامی جلوه کامل شده ی نیابت امام زمان (عج) را در حکومت ولایت فقیه و احیاگر آن امام خمینی (ره) دیدیم و تداوم آن را در رهبری حکیمانه حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای (مدّ ظله العالی) شاهد هستیم. باید گفت عظمت امروز اسلام و شیعه و ترس استکبار از بیداری اسلامی مرهون این اندیشه مترقی و آسمانی است؛ اندیشه و حکومت ولی فقیه که هدیه آسمانی غدیر به بشریت در آستانه ظهور حضرت امام عصر (عج) است. سزاست که لبان خود را به این دعای نورانی مترنم کنیم و بگوییم:

الحمد لله الذی هدانا لهذا و ما کنّا لنهتدی لو لا ان هدانا ا... والحمد لله الذی جعلنا من المتمسکین بولایه امیرالمؤمنین والائمه (ع)